De Nederlandse gulden
Vanaf de Middeleeuwen was de gulden in Nederland het wettige betaalmiddel, geslagen in de Koninklijke Nederlandse Munt. Op de voorkant stond een afbeelding van de vorst of vorstin, en op de achterkant vaak een wapenschild met de Nederlandse leeuw. Op 1 januari 2002 werd de gulden vervangen door de euro, die op dat moment in 12 van de toen nog 15 Europese landen en Monaco, Vaticaanstad en San Marino werd ingevoerd. Één gulden was ongeveer evenveel waard als 0,45 eurocent.
De naam ‘gulden’
Om de gulden aan te duiden werd het valutateken ƒ of de letters fl. voor het bedrag geplaatst (bijvoorbeeld ƒ 25,00 of fl. 200,-). Dit komt van de oorspronkelijke naam van de gulden, gulden florijn, vertaald naar de Florentijnse munt fiorino d’oro.
De geschiedenis van de gulden
Uniek aan het guldenstelsel was dat er in kwarten gerekend werd, in plaats van in vijfdes zoals bij de euro. Zo waren er munten voor ƒ 0,25 (een kwartje) en ƒ 2,50 (een rijksdaalder of knaak) en biljetten voor ƒ 25,- (het geeltje) en ƒ 250,- (de vuurtoren). De bijnaam daalder stamt af van de oude Europese munt Thaler. De andere eenheden op het moment van afschaffing waren de munten de stuiver (ƒ 0,05), het dubbeltje (ƒ 0,10), de gulden (ƒ 1,-) en het vijfje (ƒ 5,-), en de biljetten het tientje (ƒ 10,-), de zonnebloem (ƒ 50,-), de meier (ƒ 100,-) en de (rooie) rug (ƒ 1000,-).
Vanaf 1818 zijn voor elke vorst nieuwe guldens met een ‘kop’ geslagen, omcirkeld door de tekst ‘Koning(in) der Nederlanden’. Op de zijkant van de dikkere muntstukken werd sindsdien de tekst God zij met ons gegraveerd. De biljetten droegen het portret van bekende Nederlanders uit de geschiedenis, zoals schilder Frans Hals, admiraal Michiel de Ruyter en componist Jan Pieterszoon Sweelinck.
Briefjes Gulden:
Tientje:
Gulden:
